W sytuacji, w której firma zdecyduje się na udzielenie pożyczki innemu przedsiębiorstwu, proces ten należy zaewidencjonować w jego wartości nominalnej w firmowych księgach rachunkowych jako inwestycje na kontach zespołu 2, „Rachunki i roszczenia”. Czy międzyfirmowe pożyczki to aktywa czy pasywa i jak należy je zaksięgować w dokumentacji przedsiębiorstwa? Zapraszamy do lektury.
Pożyczki to aktywa czy pasywa? Rozliczenie zależy od strony w umowie
Niezależnie od tego, czy pożyczka pomiędzy dwiema firmami miała charakter krótko- bądź długoterminowy, ich ewidencjonowanie powinno odbywać się przy pomocy kont z zespołu 2 (np. 2XX – „udzielone pożyczki”). Warto podkreślić, że firma będąca pożyczkodawcą może prowadzić ewidencję pożyczkową na różne sposoby, rozdzielając np. pożyczkobiorców, będących powiązanych z firmą (np. spółki-córki), jak i tych „obcych”.
Choć tego rodzaju konta gromadzą informacje na temat pożyczek krótkoterminowych i długoterminowych w jednym miejscu, warto mieć na uwadze, ze ich rozgraniczenie jest niezwykle istotne z punktu widzenia tworzenia sprawozdania finansowego. Dokument ten uwzględnia pożyczki jako inwestycje w zależności od ustalonego terminu spłaty.
Pożyczki udzielane innym firmom zalicza się jako aktywa
W przygotowywanym bilansie pożyczki udzielone innym firmom są uznawane za aktywa. Informacje na temat udostępnionych środków umieszcza się w pozycjach:
- IV.3 – dla pożyczek długoterminowych, czyli takich, których termin spłaty przypada na okres późniejszy niż rok od dnia bilansowego – literą a) oznacza się pożyczki udzielone jednostkom powiązanym, pozostałe pożyczki opisuje się literą b).
- III.1 – dla pożyczek krótkoterminowych, czyli takich, których termin spłaty przypada przed upływem jednego roku od dnia bilansowego – podobnie jak w przypadku pożyczek długoterminowych, pod literą a) umieszcza się pożyczki dla jednostek powiązanych, a pod b) dla pozostałych.
W sprawozdaniu finansowym należy umieścić kwotę zapłaty zgodną z art. 28 ust. 1 pkt ustawy o rachunkowości – składa się na nią zarówno kwota pożyczki, jak i doliczonych odsetek, wyliczanych od dnia udzielenia pożyczki. W księgach rachunkowych zapisuje się wartość nominalną pożyczki.
Pożyczki pozyskane od innych firm uznaje się za pasywa
Podjęte przez przedsiębiorstwo pożyczki należy uznać jako zobowiązanie i zaksięgować je na osobnym koncie z zespołu 2. W przygotowywanym bilansie, udzielone firmie pożyczki należy wykazać jako pasywa w kwocie wymaganej zapłaty wraz z należnymi odsetkami.
- II.2.a – pozycja do umieszczenia zobowiązań długoterminowych,
- III.2.a – pozycja do umieszczenia zobowiązań krótkoterminowych.
Warto oczywiście mieć na względzie, że przytoczone powyżej informacje to zaledwie mały wycinek złożonego zagadnienia, jakim jest rozliczanie pożyczek pomiędzy firmami. W świetle dynamicznie zmieniającego się prawodawstwa, najlepszym sposobem na wyjaśnienie ewentualnych niejasności jest konsultacja z doświadczonymi księgowymi, którzy wyjaśnią nam obowiązujące procedury i wymogi urzędowe.
WRÓĆ